#15. Fernando Torres / cz.1

 

Imagin dla Daria Poland

 ***

- …i raz i dwa i trzy i …- energicznie wykrzykiwała nasza instruktorka – i cztery i pięć i zmieniamy kierunek
 - [T.I], na dziś mam chyba dość – powiedziała do mnie Alicja nie przerywając ćwiczenia – Pójdę się przebrać
 - Jasne, w takim razie też już idę - odpowiedziałam Skończyłyśmy wyznaczone ćwiczenie i poszłyśmy do szatni. Obok nas, na siłowni przebywali mężczyźni. Jeden z nich uśmiechnął się do mnie, ukazując rząd białych zębów. Odwzajemniłam uśmiech, szturchnęła mnie Ala:
 - Jej ! On się do ciebie uśmiechnął 
- Em... tak i co w tym dziwnego ? - zapytałam
 - Nazywa się Fernando i jest tutaj w każdy czwartek i weekendy.  - Łał. Skąd tyle o nim wiesz ? Znacie się ? - uniosłam brew 
 - Właśnie nie, a bardzo bym chciała. On jest taki przystojny i wydaje się taki wrażliwy - rozmarzyła się.
 - To dlaczego jeszcze go nie poznałaś ?  
- Nie było jakoś okazji - Ala spuściła wzrok - Może ty... może...

- Co "może ja"? - ponagliłam ją

- Może ty nas jakoś zapoznasz ? - spojrzała na mnie błagalnie

- Co ?! - zaśmiałam się - Mam was zeswatać ?

- Nie , nie zeswatać, tylko wiesz ...- zaczęła

- Zresztą dobra. Zobaczymy co da się zrobić - uśmiechnęłam się.

Ala przytuliła mnie:

- Dziękuję.

- Jeszcze nic nie jest załatwione - odparłam - więc nie dziękuj.

***

Chłopak wyszedł z siłowni, przerzucając przepoconą koszulkę przez ramię.

- Przepraszam pana ! - zawołałam

Odwrócił się zaskoczony, po czym ponownie się uśmiechnął. Jego uśmiech był czarujący-przyznaję. Miał też idealną, wysportowaną sylwetkę. Nie dziwię się, że podoba się Alicjii:

- Słucham ? - wyrwał mnie z zamyślenia

Jego wygląd tak mnie rozkojarzył, że zapomniałam  co miałam powiedzieć:

- Em... która godzina - powiedziałam to, co jako pierwsze przyszło mi na myśl.

Spojrzał na telefon i zwrócił się do mnie :

- 11:15. Spieszy się pani gdzieś ?

- Nie ... - uśmiechnęłam się - Tak, to znaczy tak, właśnie dlatego pytam o czas - wyszczerzyłam się. Wyobrażałam sobie jak musiałam wyglądać- jak idiotka.:

- Szkoda. Może znalazłabyś chwilkę czasu na kawę. Jestem Fernando. - wyciągnął rękę

- [T.I] - uścisnęłam dłoń - Mam jeszcze chwilę czasu .

- To poczekaj, wezmę prysznic i wychodzimy - mrugnął jednym okiem

- Jasne - uśmiechnęłam się

Usiadłam na kanapie i czekałam  na niego. Chyba nie tak miało to wyglądać, ale spróbuję wspomnieć o Ali w kawiarni. Z szatni wyszedł Fernando:

- Już jestem. Pójdziemy tu do kawiarni za rogiem, co ty na to ? - zapytał

- Może być - zgodziłam się i wyszliśmy z fitness clubu

- Często widuję cię tutaj, na siłowni

- Tak, też parę razy cię widziałem. Tak się składa, że chodzę w czwartki i weekendy jak ty .

- Ja chodzę wraz z moją sąsiadką i koleżanką- Alicją - wytłumaczyłam mu

- Nie kojarzę jej - powiedział Fernando

- To bardzo fajna dziewczyna. Myślę, że powinieneś ją poznać.

Doszliśmy do kawiarni. Fernando otwarł drzwi i przepuścił mnie w nich:

- Skoro ty tak mówisz, to poznam. - uśmiechnął się

Usiedliśmy w stoliku. Wokół było pełno ludzi.:

- Trochę tu tłoczno - powiedziałam

- To nie przeszkadza w dobrej randce - powiedział

Spojrzałam na niego zdezorientowana. Żartował ? Nie wiem.:

- Masz bardzo ładne oczy - spojrzał na mnie i odgarnął moje włosy z twarzy, czym  przyprawił mnie o dreszcze. Przywołałam się do porządku:

- To mogę umówić cię na spotkanie z Alą ? - zapytałam

- A ty tam będziesz?

- Nie.

- To nie idę - stwierdził

- Fernando, proszę cię.

- Ok, ale pod jednym warunkiem

- Jakim ? - zdziwiłam się

- Znów się spotkamy.

Zatkało mnie:

- Ja... nie wiem

Spojrzał na mnie pytająco:

- Jeśli nie chcesz to powiedz

- Chcę tylko ... zreszta ok - wzruszyłam ramionami

- No to umów mnie z tą całą Alicją.

Udało się - umówię ich na spotkanie. Ale wyczuwałam tu pewne niebezpieczeństwo. Niebezpieczeństwo dla mnie-zakochania się ze wzajemnością w Fernandzie.

SARA

łał. Stuknęło 1000 wejść. Dziękuję! Tylko szkoda, że jest mało komentarzy . Proszę, jeżeli czytasz to komentuj ! A co do imagina. podzielony jest na dwie części ;)