#5. Zayn Malik

Czasami wydaję mi się ,że już nie dam rady, że po prostu nie wytrzymam. Siedzę i patrzę przez okno ze łzami w oczach. Dlaczego mi to zrobiłeś ? Dlaczego?! Nie mogłeś udawać bohatera gdzieś indziej? W jakiejś bajce, wyobraźni, śnie ? Pamiętam ten dzień jakby to było wczoraj. Siedzieliśmy razem późnym wieczorem w naszej ulubionej uliczce. Tam nie było nikogo prócz nas. Tam oglądaliśmy gwiazdy, rozmawialiśmy. Tam cały świat stawał w miejscu, a liczyłeś się tylko TY. Tej nocy było inaczej. Po naszej ulicy przechodzili się zakapturzeni faceci. Było ich sześciu. Chcięli do mnie podejść, ale ty nie im nie pozwoliłeś. Nie pozwoliłeś zbliżyć się nawet na krok. Zdecydowali, że muszą cię „sprawnie usunąć”, więc twoje przepychanki z nimi niewiele dały. Krzyczałam, szarpałam się z nimi i tobą. Nagle jeden strzał zakończył całe zamieszanie. Był to strzał w ciebie. Trafili prosto w twoją głowę. Nie mogłam nic zrobić, byłam bezsilna. Twoje ciało opadało bezwładnie na ziemię, powiedziałeś po raz ostatni że mnie kochasz i że mam uciekać. Ale ja nie mogłam, Zayn nie mogłam, rozumiesz ?! Oślepiło mnie światło. Podjechały trzy samochody, było słychać syreny. Bandziory od razu uciekli. Tylko ja zostałam w swoim miejscu. Płakałam ,klęcząc nad tobą. Moje łzy zlewały się z twoją ogromną kałużą krwi . Dziś mija rocznica tego zdarzenia. Siedzę tutaj bez ciebie, ale kiedy patrzę w niebo, wiem że tam jesteś i tylko to daje mi nadzieję na lepsze jutro.

SARA 

znowu krótki, ale jeszcze nie mam wprawy. smutas trochę, ale życie nie zawsze jest kolorowe ...